Skiper75 - galeria

[skiper75]

Postanowilem nie zasmiecac watkow wszelki komentarze beda nagrodzone

Hasselblad 500 c Karl Zeiss Planar 80mm/2.8
Kodak Tmax 100. f8/4 min
Ilford DDX 1:9 45 min. Agitacja tylko przez pierwsza minute.

[Imperitus]

Jest takie stare przysłowie- że jak się kto chwali, to tak jakby się własnym g****m smarował...
Pragnę Cię tylko ostrzec
A fota niczego sobie, ślad samolotu jest trochę irytujący ale nad ruchem latadeł ciężko zapanować

[skiper75]

Jest takie stare przysłowie- że jak się kto chwali, to tak jakby się własnym g****m smarował...
Pragnę Cię tylko ostrzec
A fota niczego sobie, ślad samolotu jest trochę irytujący ale nad ruchem latadeł ciężko zapanować

Szczerze mowiac przyslowia nie znalem. A i kontekst trudny do uchwycenia. Ale bede czujny
A co do latadel to w tej okolicy jest sciezka a ze lotnisko duze to szans ni ma na czyste tlo albo moze inaczej. Trudno zlapac czyste niebo. A zdjecie nie ruszane pod tym wzgledem LR.

[4Rider]

Zacznę od kwestii technicznej, acz ważnej, bo rzutującej na całą resztę:
Panie obrazek mały, nijak powiększyć, a oczy już nie tego, więc tego...

[skiper75]

zes mnie Pan zmusil do wejscia na forum przez komputer. Pierwszy raz

[jac123]

Technicznie bardzo ładne, ale ... kompozycyjnie niedomaga.
Trzeba sobie odpowiedzieć , co jest głównym tematem zdjęcia? Ano most. A co my tu mamy? Na pierwszy plan walą nam się te zabudowania z prawej strony i biją po oczach. No nie może być tak, że główny temat zdjęcia jest ewidentnie zakłócany przez jakieś poboczne kompozycje (które tutaj akurat nic nie wnoszą). Gdyby one były na II, III planie to ok, ale nie tak jak tutaj.
Da się to jeszcze jakoś uratować, wykadrować zdjęcie i zdjąć te zabudowania.
Aha, mam też wrażenie, że horyzont z prawej strony jest lekko wyżej, ale to chyba tylko złudzenie.
Jak już rozbieramy na czynniki pierwsze, to jeszcze ciemne paski z lewej i prawej przy brzegach....

[4Rider]

Mnie pasuje, wspaniała kompozycja liniowa, które elegancko prowadzą do budynku, zahaczając o silos (?) po drodze,
książkowa rzekł bym i ładne to cuś na niebie w mocnym punkcie

[skiper75]

Mnie pasuje, wspaniała kompozycja liniowa, które elegancko prowadzą do budynku, zahaczając o silos (?) po drodze,
książkowa rzekł bym i ładne to cuś na niebie w mocnym punkcie

Silos a konkretnie to chyba cus na benzyne

Tak czy siak dziekuje ze Ci sie chce

[skiper75]

Technicznie bardzo ładne, ale ... kompozycyjnie niedomaga.
Trzeba sobie odpowiedzieć , co jest głównym tematem zdjęcia? Ano most. A co my tu mamy? Na pierwszy plan walą nam się te zabudowania z prawej strony i biją po oczach. No nie może być tak, że główny temat zdjęcia jest ewidentnie zakłócany przez jakieś poboczne kompozycje (które tutaj akurat nic nie wnoszą). Gdyby one były na II, III planie to ok, ale nie tak jak tutaj.
Da się to jeszcze jakoś uratować, wykadrować zdjęcie i zdjąć te zabudowania.
Aha, mam też wrażenie, że horyzont z prawej strony jest lekko wyżej, ale to chyba tylko złudzenie.
Jak już rozbieramy na czynniki pierwsze, to jeszcze ciemne paski z lewej i prawej przy brzegach....

Dzieki za uwagi i poswiecony czas.

[technik219]

A ja się zapytam: po co to foto? Co Autor chciał przekazać tym zdjęciem? Jaką prawdę? Jaką anegdotę? Jaką refleksję zamierzał wzbudzić u odbiorcy?
Autor zaledwie odtworzył istniejący gdzieś obraz, zreprodukował go. Daleko tu jednak do interpretacji, bo zredukowanie tonalności do czerni i bieli to za mało by mówić o twórczości, chociaż jakaś to interpretacja uproszczona jest. Minęły już dawno czasy (dawno to jakoś tak z tysiąc lat) kiedy miano twórcy przysługiwało wyłącznie Bogu (jako stworzycielowi wszystkiego) a człowiek mógł być co najwyżej "odtwórcą", bo stawianie się w roli "twórcy" stanowiło bluźnierstwo.
Proszę Szanownej Publiczności, wartość przedstawionej fotografii sprowadza się wyłącznie do doskonałości technicznej. W dzisiejszych czasach doskonałość techniczna nie stanowi zaś żadnej wartości z powodu swojej oczywistości. W początkach fotografii mogło wzbudzać zachwyt to, że fotograf tak doskonale wybrał czas naświetlania, tak doskonale wywołał negatyw i równie doskonale sporządził kopię pozytywową. Teraz to żaden wyczyn i w nikim nie wzbudza już żadnych emocji. Co więcej - przejadły się już triki fotoszopowe, które jeszcze 20 lat temu powodowały wypieki na twarzach odbiorców (Ryszard Horowitz i jego fotomontaże-grafiki komputerowe w stylu obrazów Rafała Olbińskiego).
Takie fotografie widzę wszędzie: w magazynach ilustrowanych, w Internecie, w reprodukcjach zawieszanych w biurach i innych lokalach. Te fotografie są płaskie, jednowymiarowe, poza atrakcyjną formą nie niosą ze sobą żadnego wzruszenia. Niczego nie zostawiają pod powiekami, nie śnią się w nocy. Zapominamy o nich w chwili gdy przed oczami znajdzie się inna tego typu fotografia, a ta ustępuje miejsca następnej. Guma do żucia dla oczu.
Fotografia artystyczna to medium, które swoją dokumentacyjną rolę powinna bez żalu odrzucić. Pozostawić tę kwestię fotografom pracującym dla przedsiębiorstw turystycznych, producentów pocztówek i sprzedawców na Allegro. Od artysty wymagam więcej. O wiele więcej.
Niedawno byłem na wystawie pokonkursowej Konkursu Fotografii Teatralnej. Wystawa z wielkim zadęciem, autorzy z aspiracjami, multum fotografii... Powiem tylko jedno: to co robił Edward Hartwig uprawiając "fotografię teatralną" w latach 50-tych i 60-tych w porównaniu z tym obecnie to kosmos. Na wspomnianej wystawie żadna z nagrodzonych fotografii (a były tylko nagrodzone) nawet nie umywała się do tamtych, hartwigowskich sprzed 50-60 lat. Może to więc stanowić dla Autora powyższego zdjęcia pewną pociechę, że znalazł się w "głównym" nurcie współczesnej polskiej fotografii, ale.... marna to pociecha (bo konkurencja zbyt wielka).
Dziwi mnie bardzo (tylko ja wiem jak bardzo), że teraz, gdy fotografia zyskała tak wielkie możliwości jakich nigdy w swojej historii nie miała, fotografowie zachłysnęli się wyłącznie jej możliwościami technicznymi i poprawność reprodukcyjną przyjęli za najwyższą cnotę. Próbuję to sobie tłumaczyć poprzez analogię do historii kina, kiedy dodanie do ruchomych obrazów dźwięku spowodowało cofnięcie się sztuki filmowej (w dziedzinie montażu w szczególności) o kilkadziesiąt lat. Podobnie stało się z chwilą "pokolorowania" filmu. Więc może i fotografia przebije się przez te paradoksalne przeciwności stające w poprzek jej rozwoju artystycznego.
Czego Ci, Kolego skiper75 z całego serca życzę.

[skiper75]

A ja się zapytam: po co to foto? Co Autor chciał przekazać tym zdjęciem? Jaką prawdę? Jaką anegdotę? Jaką refleksję zamierzał wzbudzić u odbiorcy?
Autor zaledwie odtworzył istniejący gdzieś obraz, zreprodukował go. Daleko tu jednak do interpretacji, bo zredukowanie tonalności do czerni i bieli to za mało by mówić o twórczości, chociaż jakaś to interpretacja uproszczona jest. Minęły już dawno czasy (dawno to jakoś tak z tysiąc lat) kiedy miano twórcy przysługiwało wyłącznie Bogu (jako stworzycielowi wszystkiego) a człowiek mógł być co najwyżej "odtwórcą", bo stawianie się w roli "twórcy" stanowiło bluźnierstwo.
Proszę Szanownej Publiczności, wartość przedstawionej fotografii sprowadza się wyłącznie do doskonałości technicznej. W dzisiejszych czasach doskonałość techniczna nie stanowi zaś żadnej wartości z powodu swojej oczywistości. W początkach fotografii mogło wzbudzać zachwyt to, że fotograf tak doskonale wybrał czas naświetlania, tak doskonale wywołał negatyw i równie doskonale sporządził kopię pozytywową. Teraz to żaden wyczyn i w nikim nie wzbudza już żadnych emocji. Co więcej - przejadły się już triki fotoszopowe, które jeszcze 20 lat temu powodowały wypieki na twarzach odbiorców (Ryszard Horowitz i jego fotomontaże-grafiki komputerowe w stylu obrazów Rafała Olbińskiego).
Takie fotografie widzę wszędzie: w magazynach ilustrowanych, w Internecie, w reprodukcjach zawieszanych w biurach i innych lokalach. Te fotografie są płaskie, jednowymiarowe, poza atrakcyjną formą nie niosą ze sobą żadnego wzruszenia. Niczego nie zostawiają pod powiekami, nie śnią się w nocy. Zapominamy o nich w chwili gdy przed oczami znajdzie się inna tego typu fotografia, a ta ustępuje miejsca następnej. Guma do żucia dla oczu.
Fotografia artystyczna to medium, które swoją dokumentacyjną rolę powinna bez żalu odrzucić. Pozostawić tę kwestię fotografom pracującym dla przedsiębiorstw turystycznych, producentów pocztówek i sprzedawców na Allegro. Od artysty wymagam więcej. O wiele więcej.
Niedawno byłem na wystawie pokonkursowej Konkursu Fotografii Teatralnej. Wystawa z wielkim zadęciem, autorzy z aspiracjami, multum fotografii... Powiem tylko jedno: to co robił Edward Hartwig uprawiając "fotografię teatralną" w latach 50-tych i 60-tych w porównaniu z tym obecnie to kosmos. Na wspomnianej wystawie żadna z nagrodzonych fotografii (a były tylko nagrodzone) nawet nie umywała się do tamtych, hartwigowskich sprzed 50-60 lat. Może to więc stanowić dla Autora powyższego zdjęcia pewną pociechę, że znalazł się w "głównym" nurcie współczesnej polskiej fotografii, ale.... marna to pociecha (bo konkurencja zbyt wielka).
Dziwi mnie bardzo (tylko ja wiem jak bardzo), że teraz, gdy fotografia zyskała tak wielkie możliwości jakich nigdy w swojej historii nie miała, fotografowie zachłysnęli się wyłącznie jej możliwościami technicznymi i poprawność reprodukcyjną przyjęli za najwyższą cnotę. Próbuję to sobie tłumaczyć poprzez analogię do historii kina, kiedy dodanie do ruchomych obrazów dźwięku spowodowało cofnięcie się sztuki filmowej (w dziedzinie montażu w szczególności) o kilkadziesiąt lat. Podobnie stało się z chwilą "pokolorowania" filmu. Więc może i fotografia przebije się przez te paradoksalne przeciwności stające w poprzek jej rozwoju artystycznego.
Czego Ci, Kolego skiper75 z całego serca życzę.

O kurwa. Popierwsze szacunek za to ze sie pochyliles.
Gwoli wyjasnienia. Nie mam aspiracji artystycznych. Narazie. I w pelni sie zgadzam nic ta fotografia nie przedstawia nic ciekawego. No moze jak ktos nie byl w Philadelphia to se moze zobaczyc jak wyglada noca. Ale. Wlasnie ale. Jestem na tym etapie zabawy z foto ze uslyszenie ze fotografia jest poprawna wzgledem technicznym to wielki dla mnie komplement. I mam swiadomosc tego ze poprawna to male naduzycie. Ale niech bedzie spoko. Przy moim doswiadczeniu przy kilku wywolanych wlasnorecznie filmach. To duzo i to mnie cieszy. Pewnie kiedys jak juz opanuje technike. Bede wiedzial co i jak to wtedy pokusze sie o jakas tresc. Narazie landszaft z uwagi na jego cierpliwosc do moich nieporadnych prob jest moim modelem.
Naprawde dziekuje za komentarz.
Odbiegajac od tematu. Zaskoczony jestem pozytywnie reakcja kolegow. I mam nadzieje ze tak pozostanie

[aka]

O kurwa.

Podzielam... Wygląda na to, że jedno słówko w tytule wątku i towarzystwo poczuło krew. Ale w końcu sam się poprosiłeś...

[skiper75]

O kurwa.

Podzielam... Wygląda na to, że jedno słówko w tytule wątku i towarzystwo poczuło krew. Ale w końcu sam się poprosiłeś...

Ale przeciez o to mi chodzilo. A o kur... to byl przejaw zachwytu w moim prostackim wykonaniu. Mam udawac ze nie klne?

[4Rider]

Ale o co chodzi? Można w dwóch słowach?

[skiper75]

Mnie?