Kolejne podejście do barytu

[ArturN]

Robienie kolejnych odbitek na plastiku jest jakieś takie nużące... papier jak z labu, popadanie w szybkość a nie jakość... kiedyś próbowałem barytu, ale pierw zużyłem dwie paczki albo na zły kontrast, złą obróbkę czy w końcu... na nieostry film
Zastanawiam się, czy znów nie spróbować swoich sił w barycie. I tutaj mam właśnie małe pytanie:
1) Jak to wysuszyć? Szukałem kiedyś i szukałem... Na szybę już nie przyklejam - dwie zbiłem, raz wysuszyłem jak plastik i wrzuciłem pod książki - po tygodniu było w miarę proste, ale nadal się boki wyginały... ale przeglądając nasze ukochane Allegro nadziałem się na suszarki Libelle po 15-20 zł Tu pytanie - czy takie cudo rozwiązałoby cały kłopot czy raczej dalej brnąć we własne sposoby? Papier błyszczący, rzecz jasna
2) Płukanie - znalazłem gdzieś informację, że końcowe płukanie wcale nie musi być tak długie, męczące i dokładne - ponoć wystarczy wrzucić papier do wody, zmienić ją parę razy i 10 minutek wystarczy. Jedno zdjęcie tak zrobiłem, wisi sobie na szafie i jakoś niczego mu nie ubyło Ale czy za 30, 40, 50, ... lat będzie tak samo?
3) Jaki papier? Póki co baryty robiłem tylko na Fomie ciepłotonowej - w sumie to ładnie wychodzi Ale wolę się zapytać, czy w tej samej cenie nie ma czegoś cudowniejszego

[figureliusz]

1. O suszeniu było jakieś zylion postów, ja to robię tak:
Baryt błysk, 18x24. Po wypłukaniu łapię go za róg i daję obcieknąć z minutkę. Kładę na szybę, emulsją do powietrza (czyli papierem do szyby - szyba czysta, sucha, 4mm grubości). Przygotowuję sobie wcześniej cztery kawałki taśmy do klejenia barytów.
Papier wygładzam łapą, żeby nie było bąbli powietrza i nadmiaru wody. Brzegi papieru i szyby przecieram ręcznikiem papierowym, żeby klej nie podsiąkł pod zdjęcie.
Na takie przetarte brzegi nakładam taśmę, którą wcześniej zwilżam zmoczonym paluchem (tak, żeby klej zawilgotniał, ale nie za bardzo - kwestia do wyczucia).
Taśmą oklejam brzegi, z lenistwa tak samo z drugiej strony szyby drugie zdjęcie i rano mam wysuszony piękny, prościutki półmat.

2. Ściemniając wrzucam odbitki do wody i sobie leżą, potem co kilka minut zmieniam wodę i bujam kuwetą (emulsja do dołu, podobno lepiej), z 5 zmian wody i odbitka wypłukana. Zobaczymy za kilka lat, czy dobrze :)

3. Robię zwykle na Ilfordzie Multigrade IV, właśnie 18x24, bo taki sobie zrobiłem album. Rodzinne pstryki idą na 10x15 plastiku, już bez zabawy w baryt, ale jednak co papier to papier.

Baw się w to - warto.
ps. możesz kliknąć "pomógł" - jeśli pomógł

[technik219]

przeglądając nasze ukochane Allegro nadziałem się na suszarki Libelle po 15-20 zł

. Z suszarkami jest niekiedy więcej problemów. Problem pierwszy: płyty. Myszą być jak lustro, bez zarysowań, bez zmatowień. Bez rys są tylko nowe. Potem każde mają ryski od polerowania. No i nie każdy lubi błyszczące odbitki. Często odbitka nie przyklej się do płyty równo i zostają pęcherzyki powietrza. W tych miejscach zostaje mat. Można sobie poradzić z tym w ten sposób, że na ułożoną na stole płytę kładzie się odbitkę dopiero co wyjętą z wody (+ zwilżacz), nakłada się zaczynając od jednego boku. Potem na to kładzie się ścierkę i wałkuje gumowym wałkiem (widziałem niedawno takie fajne wałki do tapet z miękkiej szarej gumy w "Mrówce") w jedną stronę, żeby wycisnąć nadmiar wodu. Dopiero potem należy położyć płytę na suszarce i naciągnąć płótno.
Problem drugi: farbujące płótno. Niby wydaje się czyste, ale zdarza się, że nieoczekiwanie na odwrotnych stronach odbitek pojawiają się żółte plamy. To "puszcza" płótno, które zawsze wciąga wodę z odbitek i magazynuje śladowe ilości utrwalacza. Jest go coraz więcej, aż po jakimś czasie widać plamy na odbitkach. Mnie osobiście bardziej odpowiada powierzchnia barytów suszonych sposobem figureliusza.

znalazłem gdzieś informację, że końcowe płukanie wcale nie musi być tak długie, męczące i dokładne

Nie słuchaj takich rad. Płukanie barytów musi być dokładne, bo resztki utrwalacza i soli zespolonych trzeba wypłukać z papieru (w PE tylko z emulsji). Do tego celu najlepsza jest kaskada, a do małych odbitek (10x15 - 13x18) płuczka z półkolistym dnem, gdzie woda wprawia w ruch odbitki. Wymaga to dużej ilości wody, ale to cena dobrej i trwałej odbitki barytowej. Można sobie pomóc zanurzając odbitkę po kilkunastu minutach płukania w roztworze soli kuchennej (są bardziej skuteczne środki - poszukaj - było na forum) i dokończyć płukanie w czystej wodzie. Skraca to nieco płukanie, a ma za zadanie rozbicie soli zespolonych tiosiarczanu, które trudno się wypłukują. Takich soli zespolonych tworzy się coraz więcej w miarę zużywania się utrwalacza.

[J.A.]

prościutki półmat.

Baryt błysk,

Ty się zdecyduj. Błysk czy półmat?

bo resztki utrwalacza i soli zespolonych trzeba wypłukać z papieru (w PE tylko z emulsji). Do tego celu najlepsza

Nie koniecznie. Trzeba baryt po wstępnym moczeniu w ledwo płynącej wodzie (dla oszczędności ledwo płynącej), zamoczyć na kilka min w 2% roztworze Siarczynu Sodowego Bezwodnego, tego samego co się do wywoływaczy dodaje. Może być także Wodorotelenek Sodu. One się rozprawią z solami zespolonymi. A z nimi już bez bólu rozprawia się czysta woda.
Cały wic płukania to właśnie sole zespolone, który są nierozpuszczalne w wodzie, ale bardzo dobrze rozpuszczalne w NaOH, lub Na2SO3. Może być nawet sól kuchenna, ale wtedy to trzeba z pół godziny w solance moczyć. Polecam także do filmów. Oszczędność czasu i wody.

[figureliusz]

prowokacyjnie napiszę, żeby czytać ze zrozumieniem

a nieprowokacyjnie: biorę papier 18x24 błysk, po wysuszeniu wychodzi półmat (a może raczej półbłysk? cholera wie - mi się podoba)

[J.A.]

Ale po to się bierze błysk, żeby był błysk, albo półmat, żeby był półmat.
A ze zrozumieniem to nie mam problemu.

[enc]

ja robiłem sposobem z szybą, i suszyłem też jak plastiki a potem na prostowanie
pod książki, zawsze robiłem maty, więc przekładałem papierem rysunkowym.
Co do płukania zdecydowanie płukanie barytu musi być długie i nużące..
Czasami się zastanawiałem czy można przesadzić i papier rozmoczyć, ale nigdy nie miałem takiego wypadku, mimo zostawienia raz w wannie na kilka h, bo musiałem się zdrzemnąć :)

[ramzes1702]

Nie wiem ile trwa rozmaczanie papieru ale myślę, że sporo. Wcześniej jednak (2-3) dni spłynie Ci emulsja Więc chyba trudno do tego stopnia przesadzić z płukaniem

[figureliusz]

Po to biorę błysk, bo bardziej mi się podoba błysk wysuszony na półbłysk niż mat wysuszony na mat

[asia_ursus]

Myślę, że te suszarki nie nadają sie do błysku. może do matu albo do ćwiczeń, testów.

W szkole zrobiłyśmy z dziewczynami z 10 odbitek na barycie, reszte na PE.
mimo mocnego dociskania do płyty, były jakieś pęcherze, grudki. Szkoda marnować papier.

[ArturN]

A zapytam o coś jeszcze - a da się jakoś pokrzywionego baryta wyprostować w przyspieszonym tempie?

[technik219]

A zapytam o coś jeszcze - a da się jakoś pokrzywionego baryta wyprostować w przyspieszonym tempie?

Namoczyć i jeszcze raz wysuszyć.

[ArturN]

Nie, nie, nie! Wyprostować bez moczenia...

[technik219]

Zagotuj w szerokim garze trochę wody, żeby zaczęła parować. Potrzymaj chwilkę nad tym powiększenie obrazem do góry, żeby pary złapało tylko podłoże. Nie za długo, żeby nie stało się wilgotne, a tylko "zobaczyło" wilgoć. Potem od razu na czysty papier i pod szkło (podłożem do szkła, bo emulsja może się przykleić). Na to 13 tomów Wielkiej Encyklopedii PWN. Po dobie albo dwóch jak się będą p[odwijać krawędzie, trzeba będzie odciąć z każdego boku po 0,5 cm, bo to ta krawędź najbardziej się ściąga i wygina powiększenie.

PS - Może wystarczy tylko przyciąć krawędzie? Bez parowania?

[ArturN]

Przyznam, że jest to ciekawe rozwiązanie Trzeba będzie wypróbować.